"Top EUROPEAN Partner in DIGITAL Manufacturing"

Image

"Planarki" - cześć 4. (granice otwarte)

Poprzednią, trzecią część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-3-granice-przygotowki

Dotychczas zawsze tworzyliśmy operacje na bazie zamkniętych granic (nawet gdy obrabialiśmy otwartą kieszeń). Taka jest też specyfika typowej obróbki zgrubnej. Tym razem skupimy się na granicach otwartych.
Wiąże się też to z tym, że jako Selection Method (Metoda wyboru) będziemy wybierać Curve (Krzywe) lub Points (Punkty). W tym wypadku nie wchodzi w grę Face (Ścianka) ponieważ granice tworzone wokół ścian zawsze dają zamknięty kształt (obwód wskazanej geometrii).

Używając operacji Finish Walls (Wykończenie ścian) utworzymy obróbkę tej części bocznego gabarytu gdzie znajduje się naddatek do usunięcia (na ilustracji ścianki zaznaczone żółtym kolorem).

Wskazówka:
Możliwe byłoby użycie innej operacji lecz należałoby wtedy sprawdzić ustawienie parametru Cut Pattern (Szyk skrawania) i określić go jako Profile (Profil).

Wskazując elementy tworzące granice należy pamiętać o ustawieniu parametru Boundary Type (Typ granicy) jako Open (Otwarta). Ponadto jeśli nasze narzędzie ma pracować współbieżnie to powinno znajdować się po lewej stronie wskazania - stąd Tool Side (Bok narzędzia) jako Left (Lewy).

Bardzo ważne jest też to aby odpowiednio wskazywać wybierane krzywe. Chodzi o to aby krzywą "kliknąć" w odpowiednim miejscu. Prawidłowo krzywą należy wskazywać przez zaznaczenie jej z tej strony, z której narzędzie ma rozpoczynać swoją pracę. Jeśli nieprawidłowo wskazuje się wybierane elementy to często pojawiają się takie problemy, że narzędzie pracuje po przeciwnej stronie wskazania lub zamiast współbieżnie daje ścieżkę przeciwbieżną. Typowym błędem jest też wybieranie geometrii w okolicach jej połowy długości - w efekcie nie wiadomo czy "kliknęliśmy" przed połową, czy za połową i ścieżka narzędzia będzie powstawała nieco "losowo".

Inna sprawa to przestrzeganie kolejności wskazań. Krzywe należy wskazywać w takiej kolejności w jakiej ma poruszać się narzędzie. Oczywiście możliwe są przerwy we wskazaniach ponieważ (jak już wiemy z poprzedniej części) program wydłuży sąsiadujące elementy i znajdzie ich punkt przecięcia. Ale zawsze konieczne jest zachowanie kolejności.

Poniższa ilustracja przedstawia klika różnych wariantów (A, B, C) wyboru granic w oknie Specify Part Boundaries (Określ granice części). W efekcie końcowym każda z możliwości daje taką samą ścieżkę narzędzia. Na obrazku zaznaczono kolejność i miejsce wskazywania krzywych.

 Po zdefiniowaniu dna obróbki i warstwy skrawania (Ap) uzyskujemy operację, która wykańcza oczekiwany fragment bocznego gabarytu.

W tym miejscu zwrócę uwagę na jedną ciekawą sprawę.
Jeśli zastosujemy frez kulisty (lub walcowy z dużym promieniem zaokrąglenia) to nasza operacja rozpozna takie narzędzie i ścieżka od góry będzie zawinięta na wskazaną granicę (na ilustracji, dla lepszego zobrazowania zagadnienia pokazano ścieżkę z zagęszczoną warstwą skrawania).

Przedstawiona funkcjonalność może zarówno pomagać jak i przeszkadzać (zależnie od sytuacji). Omawiane zawijanie można wyeliminować (pomijając podmianę narzędzia na frez palcowy bez promienia) przez takie zabiegi jak obrabianie granicy osią frezu czy też podniesienie płaszczyzny początkowej i skorzystanie z parametru Top off Cut Levels (Góra poziomów obróbki) - my jednak nie będziemy się teraz na tym skupiać.

W przedstawionym przykładzie zebraliśmy od razu cały naddatek materiału "na gotowo".
W praktyce jednak często (zwłaszcza jeśli tolerancja wykonania jest rygorystyczna, bądź część zostanie poddana obróbce cieplnej) pozostawia się równomierny naddatek technologiczny na wykończenie.
Dysponując frezem o wysokich ostrzach możemy taki naddatek usuwać przez stopniowe zbliżanie się do wymiaru od boku - czyli stosując duże Ap i małe Ae.
Efekt taki uzyskamy korzystając z parametru Stepover (Szerokość) gdzie określamy naszą boczną warstwę skrawania Ae oraz definiując ilość pomocniczych ścieżek w Additional Passes (Dodatkowe przejścia).

Przycinanie lub wydłużanie granic

Wracając do naszej podstawowej operacji, kolejnym usprawnieniem jest możliwość wydłużenia ścieżki.
Oczywiście można ustawić ruchy wejścia/wyjścia w formie liniowej i "sprawa załatwiona". Co jednak jeśli chcemy pozostawić wejście/wyście po łuku ?
Można narysować pomocniczą krzywą (wydłużoną o interesującą nas wartość) i też "sprawa załatwiona".
Ale można też tą "sprawę załatwić" bez rysowania dodatkowych szkiców.
W tym celu należy w Specify Part Boundaries (Określ granice części) na belce Boudaries (Granice) wybrać z listy interesujący nas zestaw (w naszym przypadku nie trzeba się nad tym zastanawiać bo jest tylko jeden zestaw) oraz na belce Members (Członkowie) określić z listy członka, którego chcemy zmodyfikować, czyli wydłużyć (istnieje też możliwość skrócenia krzywej).
Po wskazaniu konkretnego członka (w naszym przypadku wydłużymy o 15 [mm] zakończenie ścieżki, więc będzie to ostatni członek na liście) i kliknięciu opcji Trim / Extend Member (Przytnij / Wydłuż element) pojawi się okno dialogowe gdzie można edytować krzywą.
W oknie dialogowym zobaczymy aktualną długość elementu. Jeśli więc obecnie mamy np. 5 [mm], a chcemy dokonać wydłużenia o kolejne 15 [mm] to ustawiamy 5 + 15 = 20 [mm].

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że na belce Members (Członkowie) mamy do dyspozycji całą gamę poleceń pod malutką beleczką Custom Member Data (Dane elementu niestandardowego) gdzie możemy indywidualnie personalizować poszczególnych członków granicy.
Nie będziemy się tym jednak teraz zajmować - jedynie sygnalizuję sprawę.

Osią frezu po granicy

Czasem wygodnie jest utworzyć operację gdzie wskazujemy prowadzenie dla osi narzędzia. Typowym przypadkiem będzie tutaj rowek.
Aby uzyskać taką ścieżkę kluczowe jest ustawienie parametru Tool Position (Pozycja narzędzia) dla wszystkich członków danej granicy jako On (Włącz).

Opisany powyżej efekt najczęściej uzyskujemy przez zastosowanie jednej z dwóch metod.
  1. Po wybraniu granicy przestawiamy wszystkich członków na tryb On (Włącz). Nie stanowi to większego problemu bo możemy jednocześnie zmieniać ustawienie dla wielu elementów.
  2. Przed wskazaniem granicy odpowiednio ustawimy filtry wyboru.

Kolejną, piątą część z serii wpisów o "planarkach" znajdziesz tutaj:
https://www.camdivision.pl/pl/blog/planarki-czesc-5-fazowanie-i-granice-pomocnicze

Witaj w CAMdivisionPL | EN

# Blog NX CAD/CAE/CAM 
Nasze kanały: social facebooksocial facebooksocial facebooksocial facebook